กำเนิดหนุมาร

กำเนิดหนุมาน






ฝ่ายพระอิศวรเมื่อทราบว่านางกาลอัจนาสาบลูกสาวให้ไปยืนตีนเดียวเหนี่ยวกินลมที่เนินเขาจักรวาลก็สงสารนางสวาหะ จึงสั่งให้พระพายเอาเทพอาวุธและกำลังของพระองค์ไปซัดเข้าปากนางสวาหะให้มีลูกเป็นลิง

โดยให้กระบองเพชรเป็นสันหลังตลอดหาง ตรีเพชรเป็นตัว มือและเท้า ให้จักรแก้วเป็นหัว เมื่อจะต่อสู้กับศัตรูก็ให้ชักเอาตรีเพชรที่อกออกมาได้ และสั่งให้พระพายคอยดูแลนางสวาหะจนกว่าจะคลอด และอนุญาตให้พระพายเป็นพ่อ (ถ้าดูดี ๆ พ่อของหนุมานน่าจะเป็นเพราะอิศวรมากกว่านะคะ-ป้าแป๋วคิด)

พระพายได้รับเอากำลังและเทพอาวุธก็ขึ้นม้าเหาะไปยังเชิงเขาจักรวาล เอาเทพอาวุธซัดเข้าไปในปากนางสวาหะตามเทวราชโองการ แล้วบอกนางสวาหะว่า "พระอิศวรประทานลูกให้และให้เรามาป้องกันเจ้าไม่ให้ได้รับอันตรายใด ๆ"

นางสวาหะตั้งครรภ์อยู่ 30 เดือนก็ให้กำเนิดโอรส ฤกษ์พระอาทิตย์ปราศจากเมฆ วันอังคารเดือนสามปีขาล เวลาคลอดก็กระโจนออกมาจากปากแม่ เผือกผ่องไปทั้งกาย ตัวใหญ่เท่ากับอายุ 16 ปี แล้วก้เหาะขึ้นไปบนฟ้า มีรัศมีโชติช่วง มีกุณฑลขนเพชร เขี้ยวแก้ว หาวเป็นดาวเป็นเดือน มีแปดมือ สี่หน้า เมื่อสำแดงฤทธิ์แล้วก็ลงมากราบแม่และพระพายเพราะคิดว่าพระพายเป็นพ่อ

ฝ่ายพระพายเมื่อเห็นลิงน้อยสำแดงฤทธิ์ก็ดีใจ ตั้งชื่อตามที่พระอิศวรสั่งไว้ว่า "หนุมาน" แล้วพระพายก็ยังแบ่งพลังของตนให้หนุมานอีกด้วย

ฝ่ายนางสวาหะเมื่อคลอดลูกก็พ้นคำสาป ตรงเข้าอุ้มลูกกอดจูบด้วยความรักสุดประมาณ กอดพลางก็รำพันว่าเกิดมาก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันจะต้องจากไป ไม่มีอะไรจะให้ลูก สั่งหนุมานว่าสำหรับกุลฑลขนเพชรนั้นถ้ามีใครทัก ท่านนั้นคือพระนารายณ์อวตารลงมาเพื่อฆ่ายักษ์ จงสวามิภักดิ์กับท่านผู้นั้น

หนุมานรับพรจากพระพายและฟังคำสั่งแม่แล้วก็ลาพระพายและแม่ไป หิวก็เก็บผลไม้กินตามประสา โดยไม่รู้ว่าสวนนั้นเป็นของใคร จนมาถึงสวนของพระอุมา หนุมานก็เข้าไปหักกิ่งไม้บ้าง เด็ดกินบ้างประสาลิงซน พระอุมาเห็นลิงน้อยเผือกผ่องเข้ามาซุกซนก็เกรี้ยวกราดตวาดว่า

"ดูดู๋เจ้าลิง เหตุใดเอ็งจึงมาหักกิ่งไม้ในสวนของเราผู้เป็นแม่ของโลก เราจะสาปเจ้าให้กำลังลดลงครึ่งหนึ่งให้สมกับที่อวดดี"

พอได้ยินคำสาป หนุมานก็ตกใจ รีบก้มลงกราบแล้วทูลว่า "อันตัวข้าเป็นลิงน้อยหาได้รู้สิ่งใดผิดสิ่งใดชอบ และไม่รู้ว่าเป็นสวนของเทพมารดานึกว่าเป็นป่า ไม่ได้คิดจะหมิ่นบาทยุคล ขอพระแม่โปรดปราณีข้าเถิด"

พระอุมาพอได้ฟังก็พูดว่า "เจ้าลิงน้อย อันคำของเรานั้นเป็นวาจาสิทธิ์ แต่เมื่อเจ้ารู้จักรับผิดเราก็จะให้อภัย เมื่อใดพระนารายณ์อวตารเป็นพระรามแล้วเอามือลูบหลังจนถึงหางเจ้า เจ้าก็จะพ้นคำสาบนี้มีกำลังดังเดิม

หนุมานต้องคำสาปแล้วก็ลาพระอุมาไปเรื่อย ๆ ฝ่ายพระพายเพิ่งนึกได้ว่ายังไม่ได้พาหนุมานฝากเนื้อฝากตัวกับพระอิศวรก็เหาะมาพาหนุมานไปเฝ้าพระอิศวรแล้วทูลว่า "นี่คือหนุมานลูกนางสวาหะพระเจ้าข้า"

พระอิศวรเห็นวานรน้อยมีท่วงทีแข็งแรงเหมาะจะเป็นทหารพระนารายณ์ก็ดีใจ จึงสอนคาถามมหามนต์แปลงกายหายตัว ให้คาถานะจังงัง ร่างกายคงทนและอวยพรให้อายุยืนชั่วกัลปาวสาน เมื่อถูกฆ่าตายแล้วลมพัดมาก็ให้ฟื้นได้

หนุมานเรียนเวทย์วิทยาจนชำนาญ คอยติดตามพระอิศวรจนหนุมานมีฤทธิ์มากแล้ว พระอิศวรก็คิดว่าพระยากากาศ (พาลี) และพระยาสุครีพ เป็นน้องของแม่หนุมานนั้นยังไม่มีลูกซึ่งมีฤทธิเยอะอย่างนี้ ก็เลยคิดจะส่งหนุมานกับชมพูพานไปอยู่เมืองขีดขิน คิดแล้วก็สั่งให้พระยากากาศและสุครีพเข้าเฝ้า

เมื่อทั้งสองมาเข้าเฝ้า พระอิศวรก็บอกว่าหนุมานเป็นหลานของทั้งสอง มีพระพายเป็นพ่อ และชมพูพานที่พระอิศวรชุบขึ้นด้วยเหงื่อไคลสรรพยาวิเศษ จึงขอฝากไปเลี้ยง เวลาพระนารายณ์ไปปราบยักษ์หากพลาดท่าเสียทีจะได้ช่วยกันแก้ไข

พระยากากาศก็รับหลานและชมพูพานไปอยู่ที่เมืองขีดขินและดูแลอย่างดี




หนุมาน


ชมพูพาน